Obiekt: ogólnodostępny Kapliczka z Figurą Najświętszego Serca Jezusowego oraz krzyż znajdują się na terenie parafii pw. Nawiedzenia Najświętszej Marii Panny w Dopiewie. W styczniu 2018 r. odnaleziono w jednym z ogrodów w Dopiewie pozostałosci figury „Serca Jezusowego”, ufundowanej w 1925 r. dla uczczenia odzyskania przez Polskę Niepodległości w 1918 r. (zniszczonej przez wojska niemieckie w styczniu 1940 r. ). Dokument fundacyjny figury posiada ponadczasowe przesłanie, które 93 lata temu skierował do przyszłych mieszkańców gminy Dopiewo - Władysław Zielinski, człowiek powszechnie w owych czasach znany i szanowany. Podpisy i pieczęcie pod nim złożyli również inni mieszkańcy Dopiewa: Stanisław Poprawski (właściciel młyna parowego), Jan Lechna (prezes Towarzystwa Gimnastycznego „Sokół” w Dopiewie), Józef Szymański (wieloletni kierownik szkoły w Dopiewie), Franciszek Hundt, Kazimierz Sokołowski i Stanisława Jurżanka (kierowniczka Poczty w Dopiewie). Potwierdzenie faktów znajdujemy w Kronice Szkoły Katolickiej w Dopiewie, gdzie pod rokiem 1924/25, kierownik szkoły Józef Szymański relacjonuje: „Na krzyżówce dróg Dopiewiec-Buk i dworzec Dopiewo - Zborowo w środku wsi stał od niepamiętnych czasów krzyż chylący się ku upadkowi. Mieszkańcy Dopiewa postanowili na jego miejscu wystawić figurę Najświętszego Serca Jezusowego na upamiętnienie wyzwolenia Ojczyzny naszej z wiekowej niewoli. Krzyż stary ustawiono na północ wioski w miejscu, gdzie drogi Dopiewo- Więckowice i Dopiewo- Sierosław się rozchodzą. Cokół pomnika wykonany z kamienia sztucznego, na nim wznosi się w naturalnej wielkości figura Chrystusa błogosławiącego. W fundamencie w butelkach szklanych dokument i ukazy obiegających obecnie pieniędzy. Koszta budowy zostały częściowo zebrane z dobrowolnych składek mieszkańców wsi Dopiewa resztę złożył właściciel młyna parowego w Dopiewie Stanisław Poprawski. Poświęcenie pomnika nastąpiło 3 maja 1925 r. po południu o godzinie 4 przez ks. Laskowskiego proboszcza parafii konarzewskiej, do której wioska nasza należy. Towarzystwo „Sokół” z Dopiewa ze swem sztandarem, dzieci szkolne pod kierownictwem nauczyciela -piszącego - i licznie zebrana ludność miejscowa oczekiwali przy torze kolejowym na przybycie księdza proboszcza i towarzystw parafialnych. W procesji udano się do figury, na której stopniach ks. proboszcz wygłosił okolicznościowe kazanie i dokonał obrządku poświęcenia. Wzniosłą pieśnią ”Z tej biedniej ziemi” zakończono uroczystość poświęcenia (…).”